21/3/18

Φεγγαράκι μου Λαμπρό και Αστρονομία


Έχεις αναρωτηθεί ποτέ γιατί γυρίζει ένας βράχος γύρω από τον πλανήτη μας, τη Γη; Τί είναι η Πανσέληνος, η Νέα Σελήνη;

Σήμερα θα πάμε λίγο πιο κοντά στον φυσικό δορυφόρο της Γης. Είναι στις ζωές μας σχεδόν όσο ο Ήλιος. Μυθολογία, μουσικές, παροιμίες, η Σελήνη έχει συνοδέψει την ανθρωπότητα από τότε που εκείνη θυμάται τον εαυτό της. Πώς, όμως φτάσαμε σε..


Image result for moon


..αυτό;

Η Σελήνη δημιουργήθηκε πιθανόν από θραύσματα που προέκυψαν από σύγκρουση της Γης με ένα νεαρό πλανήτη του τότε Ηλιακού Συστήματος. Ο πλανήτης συγκρούστηκε με τη Γη, αποκόπτοντας ένα μεγάλο κομμάτι της το οποίο, με τον καιρό και τα χρόνια, πήρε τη μορφή της Σελήνης που βλέπουμε σήμερα.

Δεν είμαστε όμως εδώ για να ανακαλύψουμε πως δημιουργήθηκε. Είμαστε εδώ για να τη θαυμάσουμε..

Όλα έχουν να κάνουν (ξανά) με την αρμονία. Όμορφη λέξη, ακόμη πιο όμορφη η σημασία της. Πατάς πάνω σε έναν πλανήτη, τον δικό μας. Και γύρω από αυτόν, ο μοναδικός του φυσικός δορυφόρος περιστρέφεται γύρω του, σε μια τροχιά που δεσμεύει τα δύο σώματα για πολλά, πάρα πολλά χρόνια.

Η Σελήνη είναι όμορφη, εντάξει; Είναι μεγαλόπρεπές να την αντικρίζεις κατά την ανατολή η τη δύση της, η γενικά, και να σκεφτείς ότι όλο αυτό είναι απλά φυσική. Ότι το τεράστιο αυτό σώμα περιστρέφεται γύρω από εμάς και όλα αυτά χάρη στη φυσική. Μπορεί να καταστρέφει τις βραδυές αστροπαρατήρησης και αστροφωτογραφίας, αλλά την αγαπάς. Είναι η μοναδική σου ευκαιρία να βλέπεις σχεδόν καθημερινά πως είναι ένας κοινός φυσικός δορυφόρος ενός πλανήτη. 


Είναι περίεργο να περιγράψει κάποιος ασχολούμενος με αστρονομία και αστροπαρατήρηση, τις σχέσεις του με ουράνια σώματα. Είναι σαν να δένεσαι με ό,τι υπάρχει γύρω σου. Το 99% από τις φωτεινές κουκκιδίτσες που θα δεις στον ουρανό ένα κοινό βράδυ, βρίσκονται χιλιάδες έτη φωτός μακριά, τα νιώθεις, όμως, δίπλα σου. Αστρονομία είναι να μπορείς να πεις τον Ωρίωνα φίλο σου. Αστρονομία είναι κάθε φορά που αντικρίζεις την Αφροδίτη μετά τη δύση του Ηλίου, να είναι σαν να συναντάς ξανά κάποια παλιοπαρέα. Αστρονομία είναι η κατανόηση της θέσης σου και των πραγμάτων γύρω σου στην αρμονία του σύμπαντος. Αστρονομία είναι περιέργεια. Περιέργεια για το γνωστό και το άγνωστο, για το αισθητό και το στοιχειώδες.

Η Σελήνη είναι κάτι πολύ κοντινό σε όλο αυτό. Όχι μόνο προσφέρει όλα όσα είπαμε πριν, είναι υπεύθυνη και για μερικά από τα πιο εντυπωσιακά ουράνια γεγονότα του πλανήτη.

Δημιουργεί τις Ηλιακές Εκλείψεις:

Είδη Ηλιακών Εκλείψεων: Μερική, δακτυλιοειδής, ολική (Από www.timeanddate.com)

Δευτερόλεπτα πριν την φάση της ολικότητας (C2) κατά τη διάρκεια ολικής έκλειψης Ηλίου.

Περισσότερα για τις εκλείψεις σε κείμενο αποκλειστικά για αυτές.

Δημιουργεί της Εκλείψεις Σελήνης:

Image result for lunar eclipse
Η σκιά της Γης θα καλύψει την ορατή επιφάνεια της Σελήνης, κάνοντας την να δεσπόζει με ένα επιβλητικό σκούρο κόκκινο χρώμα που οφείλεται στην ατμοσφαιρική διάχυση του ηλιακού φωτός στην ατμόσφαιρα της Γης.

Πολλά άλλα θα καλυφθούν σε μελλοντική ανάρτηση.

Όλα αυτά είναι μαγικά, αρκεί να τα κατανοήσεις. Να καταλάβεις τι συμβαίνει. Ίσως ακόμη, να το αντιληφθείς. Να τρέφεις αγάπη απέναντι σε ό,τι σε δημιούργησε, και, κάθε βράδυ, να έχεις το μάτι σου λίγο πιο ανοιχτό..θα τα βρεις όμορφα εκεί έξω..



20/3/18

Μας έδωσε τα..Φώτα της

Καταιγιδοφόρος πυρήνας σχηματίστηκε νότια της Ζακύνθου τις πρώτες μεταμεσονύκτιες ώρες της 20/03/2018 και κινήθηκε ανατολικότερα, δίνοντας ένα μικρό θέαμα και προετοιμάζοντας μας για την επερχόμενη σεζόν..





9/3/18

Μεγαλοπρεπές Θέαμα Οπτικών Ατμοσφαιρικών Φαινομένων


Σε ένα εντυπωσιακότατο, γεμάτο και σχετικά..απρόβλεπτο θέαμα οπτικών ατμοσφαιρικών φαινομένων εκτέθηκε το απόγευμα της Παρασκευής η Αθήνα. Μία εμπειρία υπέροχη και μία μέρα ιδιαίτερα ξεχωριστή, καθώς έγινα μάρτυρας ορισμένων φαινομένων τα οποία είδα για πρώτη φορά στη ζωή μου. 

Η υψισυννεφιά που κυριαρχούσε στον ουράνιο θόλο από αργά το πρωί άρχισε, αργά το μεσημέρι, να σπάει και να δίνει σιγά-σιγά τη θέση του σε μία ανάμειξη θυσσανοστρωμάτων αλλά και μεμονωμένων θυσσάνων, πυροδοτώντας έτσι την επαγρύπνηση για εμφάνιση οπτικών φαινομένων. Πρώτη έκανε, κλασσικά, την εμφάνισή της μία ημιτελής και αμυδρή άλως.




Λίγη ώρα αργότερα, τα πρώτα ίχνη του ανώτερου εφαπτομενικού τόξου άρχισαν να ξεχωρίζουν στην κορυφή της άλω. Οι ομορφιές μόλις ξεκινούσαν, τότε φάνηκε πως ετοιμαζόταν κάτι καλό.


(Υ.Γ, αν δεξιά και αριστερά δεν είναι θύσσανοι αυτά τα "φτερά" που αποφύονται, τότε το εφαπτομενικό στην παραπάνω φωτογραφία ήταν εξαιρετικά μεγάλο και ίσως υπήρξε και τόξο Parry όταν ελήφθη η φωτογραφία)

Λίγη ώρα μετά, άρχιζε ο χαμός. Άλως 22 μοιρών, ανώτερο εφαπτομενικό τόξο (που φαινόταν πια ξεκάθαρα), παρήλια και παρηλιακός κύκλος!


Ανεβαίνοντας ύστερα στην ταράτσα για καλύτερο οπτικό πεδίο, αντίκρισα το ομορφότερο θέαμα οπτικών φαινομένων στην ως τώρα ζωή μου. Μαζί με όλα τα προαναφερθέντα φαινόμενα, είδα για πρώτη φορά το πολύ σπάνιο πολύχρωμο ανώτερο περιφερειακό τόξο και ένα αχνό επίσης σπάνιο και πολύχρωμο περιζενιθιακό τόξο!

Ακολουθούν επιλεγμένες φωτογραφίες.



Το περιζενιθιακό τόξο στο κέντρο, μαζί με το ανώτερο περιφερειακό δεξιά και αριστερά.

Λίγες νότες "Περιζενιθιακόν εις το Άστυ"

Η άλως 22 μοιρών μαζί με ασθενές ανώτερο εφαπτομενικό τόξο, ανώτερο περιφερειακό τόξο και ασθενές περιζενιθιακό τόξο.

Ένα γλαρόνι αποφάσισε να συμπληρώσει το κάδρο αυτό, πετώντας δίπλα στο ανώτερο περιφερειακό τόξο.

Ακολουθούν φωτογραφίες εστιασμένες στην περιοχή γύρω από την άλω. Παρατηρήστε το 
έντονο και καλοσχηματισμένο ανώτερο εφαπτομενικό τόξο στις δύο τελευταίες.





Και μία τελευταία η οποία συμπεριλαμβάνει και το κύκνειο άσμα του ανώτερου περιφερειακού τόξου λίγο αργότερα:



7/3/18

Διάττων

Φωτογραφία του Μανώλη Θράβαλου από τη βροχή των Περσείδων του 2016.

Όλα ήταν στη θέση τους. Δεν ακούγεται τίποτα. Μπορούσες να αγγίξεις το κενό, να φτάσεις τ'άστρα. Έντεκα Αυγούστου. 

Του άρεσε κάθε βράδυ να μένει λίγη ώρα έξω στο μπαλκόνι να παρακολουθεί τον ουράνιο θόλο. Έπρεπε να πάει μέσα όμως, σιγά-σιγά και εκείνη τη βραδιά, τον περίμενε γεμάτη μέρα αύριο. Έκανε να γυρίσει το κεφάλι του να οδεύσει κατά το σπίτι. Πριν προλάβει, φως. Ένα στιγμιαίο λευκό φως, μία λάμψη έκανε τον μεταμεσονύκτιο ουρανό να αστράψει για κλάσματα δευτερολέπτου. Αστραπή; Πολύ χλωμό, ίχνος νέφους δεν υπήρχε στον ουρανό. Σήκωσε το κεφάλι ψηλά, για να δει μία λευκή ουρά στον ουρανό, όλο και πιο αχνή με το πέρασμα του χρόνου. Δεν είχε ξαναδεί τίποτα όμοιο. Λες και η ουρά ήταν κεντημένη από αστερόσκονη, από κάτι μαγικό, που ως τότε ο ανθρώπινος νους δεν είχε φτάσει κοντά ούτε στο να φανταστεί κάτι τέτοιο.

Τί έγινε, όμως, εκείνη τη νύχτα;

Άσε με να σου εξηγήσω σήμερα τί είναι εκείνο το φωτεινό και γρήγορα κινούμενο ουράνιο σώμα με την τόσο μικρή περίοδο ζωής που δημωδώς το βλέπεις να ονομάζεται "πεφταστέρι". Ναι, σήμερα θα ρίξουμε μια ματιά στους διάττοντες αστέρες, ένα κεφάλαιο μαγικό για αστρονόμους και αστροφωτογράφους.

Σχεδόν όλοι έχουν δει. Και σχεδόν όλοι θα συμφωνήσουν πως είδαν κάτι όμορφο. Μπορεί εσύ, που διαβάζεις αυτό εδώ να έχεις εκτεθεί κάποτε σε αυτό το θέαμα βγαλμένο από φαντασία. Σίγουρα. Η εσύ. Ναιιιι, σε βλέπω εσένα, είσαι ένας από εμάς. Ίσως έχεις και εσύ εγκατασταθεί σε κάποιο σκοτεινό σημείο κατά τη διάρκεια της κορύφωσης κάποιας βροχής διαττόντων, θαυμάζοντάς τις καθώς οι ώρες περνούν. Όμως...Τί συμβαίνει; Τί είναι αυτά τα φωτεινά σώματα που εμφανίζονται ξαφνικά για τόσο λίγο στον ουρανό, τόσο θεαματικά, και μετά απλά σβήνουν σα να μην υπήρξαν ποτέ; 

Είναι όμορφο. Είναι όμορφο πως μία σειρά γεγονότων όπως αυτή που θα διαβάσεις παρακάτω, οδηγεί σε αυτό το αποτέλεσμα, τις ετήσιες βροχές διαττόντων. Αλλά, ας αρχίσουμε, γιατί μου τελειώνει και το μελάνι.

Στέκεσαι στην επιφάνεια ενός πλανήτη, ενός πλανήτη ο οποίος βρίσκεται σε τροχιά γύρω από ένα αρκετά κοινό αστέρα, τον Ήλιο. Μαζί με τον δικό σου πλανήτη, γύρω από τον Ήλιο στριφογυρίζουν άλλοι επτά. Γύρω από τον Ήλιο στριφογυρίζουν και άλλα πραγματάκια όμως. Πλανήτες νάνοι, θραύσματα, αστεροειδείς αποτελούν μερικά από αυτά. Όλα τα προαναφερθέντα αποτελούν το κοσμικό σπιτάκι μας, το Ηλιακό Σύστημα.
Με λίγα λόγια, το Ηλιακό Σύστημα θεωρείται ο Ήλιος και ό,τι περιστρέφεται σε τροχιά γύρω από αυτόν. Όλα αυτά τα ουράνια σώματα που περιστρέφονται γύρω από τον Ήλιο έχουν τροχιές κατά κανόνα σταθερές και δύσκολα μεταβαλλόμενες. 

Υπάρχουν όμως και μερικά..άλλα ουράνια σώματα, με αρκετά ελλειπτικές τροχιές, που θα μας βοηθήσουν σήμερα πολύ στο να σου εξηγήσω τί συμβαίνει εδώ. Μιλάμε για τους κομήτες.

Οι κομήτες είναι ουράνια σώματα, σχετικά μικρά για τα κοσμικά δεδομένα, αλλά με αρκετά ελλειπτικές τροχιές. Οι τροχιές τους συνήθως παρουσιάζουν ένα περιήλιο που βρίσκεται πολύ κοντά στον Ήλιο, ενώ οι τροχιακές περίοδοί τους ποικίλουν από λίγα μέχρι χιλιάδες χρόνια. Είναι οι κομήτες που είναι υπεύθυνοι για τις περισσότερες βροχές διαττόντων αστέρων*.

Πώς όμως ένα τέτοιο ουράνιο σώμα θα γίνει η αιτία για τις βροχές διαττόντων; Υπομονή, όλα θα τα πούμε. Έχουμε, λοιπόν, έναν κομήτη, ο οποίος πλησιάζει το περιήλιο. Έχει μπεί για τα καλά στη ζώνη των ενδότερων πλανητών του Ηλιακού Συστήματος και με τεράστια ταχύτητα, ορμάει κεφάτος προς το περιήλιο της τροχιάς του. Αρχίζει το ζουμί. Καθώς ο κομήτης πλησιάζει όλο και περισσότερο στον Ήλιο, οι παλιρροϊκές δυνάμεις και η θερμότητα αρχίζουν να αυξάνονται. Ο Ήλιος θα αρχίσει, σιγά-σιγά, να "διαλύει" κυριολεκτικά τον κομήτη. Η ύλη από την οποία ο κομήτης αποτελείται, αρχίζει να εκτοξεύεται με μεγάλη ταχύτητα στο διάστημα. Ο πάγος που συνήθως έχει στην επιφάνεια εξαφανίζεται, καθώς ο κομήτης απελευθερώνει αέρια και σκόνη.

Τις ημέρες που συμβαίνει αυτή η διαδικασία και ως αποτέλεσμά της, οι κομήτες αφήνουν πίσω τους μία θεαματική ουρά σκόνης και αερίων, η οποία σε ορισμένες περιπτώσεις (ανάλογα με το περιήλιο και την απόσταση του κομήτη) μπορεί να γίνει ορατή με γυμνό μάτι από τη Γη.

Ο κομήτης Lovejoy (C/2011 W3)

Όταν, λοιπόν, ο επισκέπτης μας εγκαταλείψει το Ηλιακό Σύστημα, έχουμε μείνει με ένα "μονοπάτι" σκόνης το οποίο άφησε. Η σκόνη αυτή είναι, βασικά, θραύσματα. Μεγέθους μόλις λίγων χιλιοστών ή εκατοστών, ίσως και μέτρων, είναι θραύσματα. Αυτό που συμβαίνει, λοιπόν, είναι πως η Γη κάθε τόσο, περνάει "μέσα" από αυτά τα "ρυάκια" θραυσμάτων που αφήνουν οι κομήτες. Όταν συμβαίνει αυτό, τα θραύσματα αυτά εισέρχονται στην ατμόσφαιρα της Γης με τρομακτικές ταχύτητες. Μιλάμε για κλίμακα χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο

Εδώ είναι που συμβαίνει η μαγεία. Βλέπεις, και εσύ ο ίδιος/η ίδια βρίσκεσαι αυτή τη στιγμή στην ατμόσφαιρα της Γης. Δεν ξέρω, εκτός αν είσαι αστροναύτης και το διαβάζεις αυτό από τον ISS. Αν είναι έτσι, τότε..Γεια! Καλά να περνάς εκεί πάνω. Εμ ναι, συγνώμη, στο θέμα μας. 
Που λες, όταν περπατάς, κινείσαι μέσα στην ατμόσφαιρα. Στις ταχύτητες που αναπτύσσεις με το περπάτημα, η κίνηση στην ατμόσφαιρα δεν σου δημιουργεί κανένα σημαντικό πρόβλημα. Όταν, όμως, κινείσαι με ταχύτητες που φτάνουν τα 80 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο είναι λίγο άλλη ιστορία. Είναι επειδή η ατμόσφαιρα αποτελείται από σωματίδια. Και..υπάρχει ένα μέγεθος που λέγεται τριβή. Σε ταχύτητες όπως αυτές των θραυσμάτων που εισέρχονται στην ατμόσφαιρα (θα τα λέμε μετέωρα να τελειώνουμε), η τριβή είναι που κάνει το παιχνίδι. Λόγω των τεράστιων τριβών με τα σωματίδια του αέρα στην άνω ατμόσφαιρα, το θραύσμα θερμαίνεται σε τέτοιο βαθμό που αρχίζει να φωτοβολεί, ενώ ταυτόχρονα διαλύεται, αφήνοντας πίσω του μία ουρά από επίσης αυτόφωτα σωματίδια. 

Μόλις είδες έναν διάττοντα αστέρα. Αυτό έγινε, λοιπόν, εκείνη τη νύχτα. Αυτοί είναι οι διάττοντες αστέρες, άλλο ένα όμορφο πραγματάκι από τα άπειρα που έχει να μας προσφέρει ο πλανήτης μας, η Γη..




6/3/18

Το Πρόσωπο του Ηλίου


Ξυπνάς. Σηκώνεσαι το πρωί και ανοίγεις το παράθυρο. Ηλιοφάνεια. Η ώρα είναι 08:17 το πρωί. Βλέπεις τα δέντρα, την κοιλάδα, κάθε ήχος που ακούς σου μοιάζει οικείος, τα πουλιά κελαηδούν, τα ρυάκια ορμούν από τις πλαγιές των λόφων ως αποτέλεσμα της χτεσινής βροχής. Ήλιος, ε;.. Ένα από τα παγκόσμια σύμβολα της γαλήνης και πηγή ζωής για τον άνθρωπο και τον πλανήτη Γη τον ίδιο. Σου προσφέρει ηρεμία. Ας πάμε λίγο πιο κοντά στην φωτεινή αυτή σφαίρα που βλέπεις σχεδόν κάθε μέρα. Τα πράγματα τότε, δεν θα είναι τόσο γαλήνια όσο τα είδαμε προηγουμένως.

Ο Ήλιος είναι ένα αστέρι σαν όλες τις μακρινές και αμυδρές φωτεινές κουκκιδίτσες που βλέπεις κάθε νυχτιά (εκτός αν βρέχει). Η διαφορά είναι πως βρίσκεται πολύ πιο κοντά μας από ό,τι όλες οι υπόλοιπες μακρινές, αμυδρές και φωτεινές κουκκιδίτσες. Αρκετά κοντά για να επιτρέπει στον πλανήτη να..υπάρχει βασικά. Ο πλανήτης μας βρίσκεται στην κατάλληλη απόσταση από τον Ήλιο, ώστε το νερό σε στερεή μορφή να υφίσταται (πράγμα που αυξάνει δραματικά τις πιθανότητες για ζωή σε οποιονδήποτε πλανήτη βρίσκεται σε αυτή την απόσταση). Όμως..κοίταξες ποτέ ψηλά, στον Ήλιο αναρωτόντας τον εαυτό σου..Τί είναι αυτό;.. Γιατί δεν μπορείς να κοιτάξεις τον Ήλιο;. Τί συμβαίνει εκεί; Χμμ..Θα χρειαστεί να μετακινηθείς λιγάκι..θές βοήθεια; 149.000.000 χιλιόμετρα είναι μόνο.

Με λίγα λόγια, ο Ήλιος είναι ένα μεγάλο εργοστάσιο. Με άλλα λίγα λόγια, η απάντηση στο "Τί συμβαίνει εκεί;", θα ήταν: Χαμός. 

Επειδή, όμως, η λέξη "χαμός" γενικεύει λίγο την όλη φυσική του πράγματος, ας το δούμε λίγο από την αρχή. Ρίξε μια ματιά σε ό,τι έχεις μπροστά σου αυτή τη στιγμή (ίσως την οθόνη που διαβάζεις αυτό εδώ) Κάνε μια μεγέθυνση..κι'άλλο..κι'άλλο....κι'άλλο, βρε! Ωραία. Μήπως βλέπεις τώρα τα ξεχωριστά άτομα από τα οποία αποτελείται η οθόνη σου; Πολύ όμορφα. Για πάμε στον Ήλιο τώρα..

Ο Ήλιος είναι ένα μέρος βίαιο. Ήδη από μακριά, παρατηρούμε την ενέργεια που αποφύεται από το εντυπωσιακό αυτό ουράνιο σώμα. Καλωσόρισες στον πιο κοντινό αστέρα από τη Γη. Βλέπεις τεράστιους πίδακες πλάσματος να απελευθερώνουν ενέργεια μεγέθους ασύλληπτου από τον οποιοδήποτε άνθρωπο, καθώς δισεκατομμύρια τόνοι ύλης διασκορπίζονται στο κενό κάθε δευτερόλεπτο που περνάει. Βρίσκεσαι μπροστά σε έναν πραγματικό μικρό γίγαντα του κοσμικού χώρου. Γιατί, όμως, τόση..βία;

Είπαμε, δες τριγύρω. Ό,τι βλέπεις είναι φτιαγμένο από άτομα. Το άτομο είναι το θεμελιώδες στοιχείο...όλων. Μα, κυριολεκτικά, σκέψου το. Σε αυτά τα "όλα", λοιπόν, συμπεριλαμβάνεται και ο πυρήνας του Ηλίου. Και μέσα σε αυτόν; Η απάντηση στο: "Γιατί τόση βία;" Βλέπεις, τα άτομα στον πυρήνα του Ηλίου έχουν, όσο να 'ναι, λίγο διαφορετικές..ασχολίες από ό,τι τα άτομα της ύλης που υπάρχει γύρω σου, στο δωμάτιό σου ή όπου βρίσκεσαι. Θυμάσαι πιο πριν, που σου είπα πως ο Ήλιος είναι ένα μεγάλο εργοστάσιο; Ίσως ονομάσουμε τη μονάδα παραγωγής "πυρήνα". Στον πυρήνα, λοιπόν, υπάρχουν πολλά..πάρα πολλά άτομα από δύο θεμελιώδη στοιχεία όσον αφορά την γνωστή ύλη στον κοσμικό χώρο: Υδρογόνο και ήλιο. Τώρα, κάθε άτομο έχει στο κέντρο του έναν πυρήνα, ο οποίος περιέχει πρωτόνια και νετρόνια, ενώ περιβάλλεται από ηλεκτρόνια που περιστρέφονται γύρω του. Ακούγεται αρκετά αρμονικό, ε; Η απάντηση είναι "ναι", όμως πάντα υπάρχει ένα "αλλά"..βλέπεις, ο Ήλιος, λίγο-πολύ, έχει μάζα μεγάλη..τεράστια. Και μέγεθος έχει μεγάλο..πολύ μεγάλο.


Τμήμα του Ηλίου φωτογραφημένο σε υπεριώδη ακτινοβολία. Διακρίνονται στροβιλισμοί στη φωτόσφαιρα και η εξαιρετικά ενεργή ατμόσφαιρά του.

Λαμβάνοντας αυτά υπ'όψιν μας, βάσει των ως σήμερα γνωστών νόμων της Φυσικής, μπορούμε να κατανοήσουμε πως στον πυρήνα του Ηλίου τα πράγματα είναι λιγάκι..πιεσμένα. Βασικά, είναι αρκετά πιεσμένα. Πολύ πιεσμένα. Η ενέργεια που υπάρχει στον πυρήνα από όλη τη συντριπτική βαρυτική έλξη που τραβάει τα πάντα προς τον πυρήνα..ναι, είναι τρομακτικά μεγάλη. Είναι, για την ακρίβεια, τόσο μεγάλη που τα ηλεκτρόνια κυκλοφορούν ελεύθερα και αποδεσμευμένα, αφήνοντας γυμνούς τους πυρήνες τους, οι οποίοι, συμπιεσμένοι και ανίκανοι να κινηθούν, συντήκονται και ενώνονται μεταξύ τους. Θερμοπυρηνική σύντηξη, όπως ονομάζεται η αντίδραση που μόλις διάβασες, είναι αυτό που κάνει ένα ουράνιο σώμα να χαρακτηρίζεται ως αστέρας. Η ενέργεια είναι τόσο μεγάλη, που οι πυρήνες των ατόμων συντήκονται σε βαρύτερους. Στον Ήλιο, λαμβάνει χώρα η σύντηξη του υδρογόνου σε μεγαλύτερους πυρήνες ηλίου (ήλιο, όχι Ήλιο, έχει μια μικρή διαφορά).

Η αντίδραση αυτή, απελευθερώνει απίστευτα ποσά ενέργειας. Συμβαίνει στο εσωτερικό του Ηλίου, πρακτικά συνεχώς. Εκτός από την ενέργεια που χρειάζονται για να συμβούν και την ενέργεια που παράγουν, οι αντιδράσεις θερμοπυρηνικής σύντηξης έλκουν τεράστιες ποσότητες φωτός και σωματιδίων. Δημιουργείται ένας χαμός από ηλεκτρόνια και πυρήνες. Το περιβάλλον είναι πλήρως ιονισμένο. 

Πλάσμα. Έτσι λέγεται, και είναι στην ουσία η κατάσταση της ύλης στην οποία βρίσκονται κυριολεκτικά τα πάντα στον Ήλιο, συμπεριλαμβανομένης και της φωτόσφαιρας, και της βίαιας ατμόσφαιρας (!) του. Αυτό είναι το φώς που βλέπουμε κάθε μέρα. Ο Ήλιος είναι μία λαμπερή σφαίρα από πλάσμα. Το φως που εκπέμπεται, έχει, από μια πλευρά, την ίδια φύση με το φως που βλέπουμε σε έναν κεραυνό κατά τη διάρκεια μιας κοινής καταιγίδας στη Γη. Ίδια φυσική και στα δύο (Βασικά, περίπου). Θέρμανση σε πολύ υψηλά επίπεδα, και ιονισμός των ατόμων. 






Η ατμόσφαιρα του Ηλίου (ηλιακό στέμμα) μπορεί να γίνει ορατή κατά τη διάρκεια μίας ολικής έκλειψης Ηλίου, στη φάση της "ολικότητας"

Η ενέργεια, οι θερμοπυρηνικές αντιδράσεις, το πλάσμα. Μία βίαια αρμονία. Αυτή είναι η λαμπερή σφαίρα που βλέπουμε κάθε μέρα. Κάνεις την εξής ερώτηση στον εαυτό σου: "Γιατί ο Ήλιος είναι τόσο λαμπερός, γιατί με τυφλώνει όταν προσπαθώ να τον κοιτάξω;", και μέχρι να αναρωτηθείς, έχουν συμβεί τουλάχιστον εκατομμύριες θερμοπυρηνικές αντιδράσεις στο εσωτερικό του. Κάτι τέτοια αποτελούν τη μαγεία της αστρονομίας και της αστροφυσικής.

Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα ανοίξεις το παντζούρι σου στις 08:17 εκείνο το πρωινό και θα αντικρίσεις τον Ήλιο και όλη τη γαλήνη που συνοδεύει την ηλιοφάνεια, ρίξε και μια κλεφτή σκέψη σε εκείνον τον έναν από τους δισεκατομμύριους πυρήνες, των δισεκατομμυρίων ατόμων που μόλις συντήχθη, συμβάλλοντας στο καθημερινό έργο της λαμπερής αυτής σφαίρας από πλάσμα, 149 εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά...


Φωτογραφία του αγαπητού φίλου Χρήστου Ντουντουλάκη 
(https://antisimvatikos.blogspot.gr/
https://doudoulakis.blogspot.gr/)


Πηγές: Wikipedia, Christophe Galfard "Το Σύμπαν στα Χέρια σας"