Σε ένα εντυπωσιακότατο, γεμάτο και σχετικά..απρόβλεπτο θέαμα οπτικών ατμοσφαιρικών φαινομένων εκτέθηκε το απόγευμα της Παρασκευής η Αθήνα. Μία εμπειρία υπέροχη και μία μέρα ιδιαίτερα ξεχωριστή, καθώς έγινα μάρτυρας ορισμένων φαινομένων τα οποία είδα για πρώτη φορά στη ζωή μου.
Η υψισυννεφιά που κυριαρχούσε στον ουράνιο θόλο από αργά το πρωί άρχισε, αργά το μεσημέρι, να σπάει και να δίνει σιγά-σιγά τη θέση του σε μία ανάμειξη θυσσανοστρωμάτων αλλά και μεμονωμένων θυσσάνων, πυροδοτώντας έτσι την επαγρύπνηση για εμφάνιση οπτικών φαινομένων. Πρώτη έκανε, κλασσικά, την εμφάνισή της μία ημιτελής και αμυδρή άλως.
Λίγη ώρα αργότερα, τα πρώτα ίχνη του ανώτερου εφαπτομενικού τόξου άρχισαν να ξεχωρίζουν στην κορυφή της άλω. Οι ομορφιές μόλις ξεκινούσαν, τότε φάνηκε πως ετοιμαζόταν κάτι καλό.
(Υ.Γ, αν δεξιά και αριστερά δεν είναι θύσσανοι αυτά τα "φτερά" που αποφύονται, τότε το εφαπτομενικό στην παραπάνω φωτογραφία ήταν εξαιρετικά μεγάλο και ίσως υπήρξε και τόξο Parry όταν ελήφθη η φωτογραφία)
Λίγη ώρα μετά, άρχιζε ο χαμός. Άλως 22 μοιρών, ανώτερο εφαπτομενικό τόξο (που φαινόταν πια ξεκάθαρα), παρήλια και παρηλιακός κύκλος!
Ακολουθούν επιλεγμένες φωτογραφίες.
Το περιζενιθιακό τόξο στο κέντρο, μαζί με το ανώτερο περιφερειακό δεξιά και αριστερά.
Λίγες νότες "Περιζενιθιακόν εις το Άστυ"
Η άλως 22 μοιρών μαζί με ασθενές ανώτερο εφαπτομενικό τόξο, ανώτερο περιφερειακό τόξο και ασθενές περιζενιθιακό τόξο.
Ένα γλαρόνι αποφάσισε να συμπληρώσει το κάδρο αυτό, πετώντας δίπλα στο ανώτερο περιφερειακό τόξο.
Ακολουθούν φωτογραφίες εστιασμένες στην περιοχή γύρω από την άλω. Παρατηρήστε το
έντονο και καλοσχηματισμένο ανώτερο εφαπτομενικό τόξο στις δύο τελευταίες.
Και μία τελευταία η οποία συμπεριλαμβάνει και το κύκνειο άσμα του ανώτερου περιφερειακού τόξου λίγο αργότερα:
Εσείς, οι θαμώνες του ουρανού,έχετε το χάρισμα και το προνόμιο να μπορείτε να χαίρεστε πράγματα που τα κοινά μάτια, σαν τα δικά μου, δεν προσέχουν και δεν ξεχωρίζουν. Μας μαθαίνετε, όμως!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτη φορά συνειδητοποιώ ότι υπάρχει κάτι τόσο ξεζωριστό! Σε ευχαριστώ Γιάννη που μας μαθαίνεις τόσα, εμάς τους εκπαιδευτικούς, αλλά τόσο άσχετους με αυτά.
ΑπάντησηΔιαγραφή